De stichting richt zich op samenwerking tussen Nederland en India op het gebied van ict, ziekenhuizen en onderwijs. Op het gebied van samenwerking in de gezondheidszorg kijkt de stichting bijvoorbeeld naar het uitvoeren van chirurgische ingrepen in Indiase ziekenhuizen in opdracht van Nederlandse ziekenhuizen, verzekeraars en particulieren. “Indiërs werken bijvoorbeeld ook aan de Nederlandse automatisering, maar daar horen we de politiek niet over”, gaat Israels verder. “Het beleid is op deze manier niet in lijn, de politiek lijkt een beetje doorgeslagen.”
Personeelsroof
Het AMC Amsterdam en het VUmc lieten in een eerder bericht weten dat zij in India op zoek gingen naar OK-assistenten om het schrijnende tekort aan te vullen. Henk van Gerven, Tweede Kamerlid van de SP, noemde de gang van zaken ‘personeelsroof’.
Werving
“Het land kan de werving gemakkelijk aan”, vindt de voorzitter. “Nederlandse ziekenhuizen werven ongeveer vijftig verpleegkundigen in een land met een miljard inwoners. Het gaat tevens om een uitwisselingsperiode van drie jaar, daarna nemen ze de verworven kennis weer mee terug naar India. Dat klinkt niet echt als roof.” Het verplaatsen van personeel brengt trouwens wel nadelen met zich mee volgens Israels. “De taal kan bijvoorbeeld een barrière vormen. Bovendien kan het probleem van gastarbeiders zich opnieuw voordoen.”
‘Werving goed gelukt’
Het eerste ziekenhuis dat Indiase OK-assistenten naar Nederland haalde, merkte niets van eventuele problemen. Een woordvoerder laat weten dat de werving goed is gelukt. “De eerste acht medewerkers zijn begin oktober bij ons aan de slag gegaan. Na ontvangst zijn zij in training gegaan in een nagebouwde operatiekamer. Merkbaar was het hoge niveau. De acht bleken zeer leergierig en pikten de informatie snel op.”
Verplaats de zorg
Israels denkt ook nog aan een alternatief. “In plaats van zorgpersoneel naar Nederland halen, kunnen we ook de zorg naar India verhuizen. Op dat moment stimuleren we de economie en de zorg is er net zo goed als in Nederland. Natuurlijk zijn er operaties die beter in Nederland uitgevoerd kunnen worden, maar het vrijwel alles kan ook in India.” (Zorgvisie – Mark van Dorresteijn)
Lees ook
‘Nederland rooft Indiase OK-assistenten’
Klink: ‘Werving arme landen als laatste mogelijkheid’
UMCG zet OK-personeel uit India in
Als werving van gezondheidszorgpersoneel samengaat met het ter plaatse opleiden van OK personeel kan er een win – win situatie plaatsvinden; Er zijn in India en Afrika veel jonge mensen die op een dergelijke manier opgeleid zouden willen worden.
Zelf bijgedragen aan het opleidingsniveau van verpleegkundigen in Afrika waardoor er meer motivatie was om in Afrika zelf aan het werk te blijven !!
het is het eeuwige probleem. op individueel niveau draagt dit project inderdaad zowel bij aan welvaart en welzijn van de betrokkenen en (indirect) aan de kwaliteit van de zorg in India. maar macro leidt het wel degelijk tot een zekere braindrain in India en schaadt daarmee het land.
bovendien, en dat is misschien ernstiger, verlicht deze werving de noodzaak om in eigen land voldoende gekwalificeerd personeel te werven (en te betalen!) en zonodig op te leiden. de instellingen blijven weigeren ons, de zorgconsumenten, te confronteren met de hoge kosten die voor gekwalificeerd personeel gemaakt moeten worden. de marktwerking die geïntroduceerd is èn het belang van de zorgverzekeraars zijn daarbij belangrijke factoren.
de vraag blijft of het leveren van noodzakelijke en verantwoorde (medische) zorg wel via de markt geregeld kan worden, als zoveel mensen de marktprijs eigenlijk niet kunnen betalen.
Zelf heb ik vele jaren in India ziekenhuizen bezocht. Er moet daar een groot onderscheid gemaakt worden tussen overheids ziekenhuizen en privé klinieken. Sommige privé klinieken zijn beter geoutilleerd dan Nederlandse, zoals bijvoorbeeld het Escorts Heart Institute dat zelfs een rechtstreekse sateliet verbinding heeft met het Texas H.I. Echter, de nazorg tijdens het verblijf verschilt aanzienlijk met onze standaarden. Westerlingen zijn niet bestand tegen bacteriën en zullen gemakkelijk ongewenste infecties op kunnen doen, omdat de care na operaties op verpleegafdelingen heel verschillend is. Het verplaatsen van zorg naar India zal dus niet zo eenvoudig zijn als het lijkt. En zeker niet naar overheidsziekenhuizen, die voor onze begrippen “vies” zijn. Terwijl juist die instellingen zouden kunnen profiteren van de extra geld instroom. Het stimuleren van de economie lijkt eenvoudiger dan het in werkelijkheid zal blijken te zijn.