Het personeel van het MC Zuiderzee reageert met een ingezonden brief in De Stentor op het visiedocument van het Zilveren Kruis. In dit document laat de zorgverzekeraar weten geen toekomst te zien voor een afdeling spoedeisende hulp en acute verloskunde in het ziekenhuis in Lelystad. Zo zou er onder meer te weinig personeel zijn. De acute zorg moet volgens het Zilveren Kruis daarom op een andere manier worden ingericht.
Dodelijke afloop
Inge Doodeman, SEH-arts KNMG en medisch manager spoedeisende hulp, stelt in de ingezonden brief dat medisch specialisten vrezen voor situaties met dodelijke afloop als beide afdelingen gesloten worden. Dat blijkt uit een vorige week gehouden enquête onder 61 medisch specialisten, schrijft Dodeman. ‘Afgelopen weken zijn er diverse patiënten op de spoedeisende hulp geweest die ernstige gezondheidsschade zouden hebben opgelopen als ze naar een ander ziekenhuis vervoerd hadden moeten worden. In onze regio komt de patiëntenpopulatie pas relatief laat in het ziekteproces naar de spoedeisende hulp en zijn dan vaak al erg ziek of benauwd. Wanneer deze populatie naar een omliggend ziekenhuis zou moeten, bestaat het risico dat zij nóg later of helemaal niet meer aan de bel trekt, met alle gevolgen van dien.’
Personeelstekort
Tevens stelt Doodeman dat de spoedeisende hulp nooit last heeft gehad van personele problemen. ‘Hiervan is nooit sprake geweest. In tegenstelling tot menig ander ziekenhuis hebben de landelijke personele tekorten nog geen invloed gehad op ons verpleegkundig team. De nachtelijke sluiting van de spoedeisende hulp die recent is ingesteld heeft dan ook niets te maken met de personele bezetting, noch met het niet kunnen garanderen van de zorgkwaliteit, maar is slechts een onderdeel van het afschalingsplan van de curatoren.’
Ernstige zorgen
Het door Zilveren Kruis geschetste toekomstbeeld baart het personeel ernstige zorgen. ‘Zij geven ook aan een ziekenhuis te willen voortzetten waar alleen ASA 1 en ASA 2 patiënten worden gezien. Deze categorie patiënten omvat in feite een gezonde populatie met maximaal een lichte aandoening waarvan de patiënt in het dagelijks leven geen beperkingen ondervindt. Dit is niet de categorie patiënten waar wij ons als medische staf zorgen om maken’, aldus Doodeman. ‘Deze patiënten ondervinden over het algemeen geen gezondheidsschade aan een langere aanrijtijd naar een ander ziekenhuis. Het is juist de grote categorie ASA 3 en ASA 4 patiënten met ernstige, invaliderende aandoeningen in onze regio waar we ons oprecht zorgen om maken. Zij horen volgens het visiedocument van Zilveren Kruis niet in het toekomstige ziekenhuis thuis. Deze patiënten zijn vaak acuut ziek en hebben direct interventies nodig om op te knappen. Ook zijn juist zij minder mobiel en ondervinden veel problemen om in een ziekenhuis elders te komen, zeker als ze acuut ziek zijn. Het is ook deze groep patiënten die niet gebaat zijn bij een spoedpost of polikliniek, omdat ze intensievere zorg nodig hebben. Ook een maximale opnameduur van 48 uur, zoals Zilveren Kruis schetst in het visiedocument, is niet voldoende voor deze populatie.’