Bart Kiers schrijft zowel over cure als care. Zijn aandachtsvelden zijn de ziekenhuizen, medisch specialisten, wijkverpleging en ouderenzorg.
De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) gaat in de nieuwe bekostiging voor verpleeghuizen minimumtarieven vaststellen. NZa-directeur regulering Josefien Kursten spreekt van een paradigmashift. ‘De tarieven garanderen de kwaliteit die is afgesproken in het kwaliteitskader.’
NZa-directeur Josefien Kursten: ‘Als mensen minder naar het ziekenhuis gaan, zullen ziekenhuizen moeten afslanken.’
Hoewel in de reumatologie man- en vrouwverschillen opvallend zijn, wordt daar in onderzoek, diagnose en behandeling te weinig over nagedacht, vindt reumatoloog Irene van der Horst-Bruinsma in Amsterdam UMC locatie VUmc. Ze is bestuurslid van de Nederlandse Vereniging Gender en Gezondheid en heeft sinds 2018 een leerstoel in sekse- en genderverschillen bij reumatische ziekten.
Ziekenhuizen richten zich nog te veel op het repareren van het lichaam en negeren de sociale dimensies van gezondheid, vindt Don Berwick, oprichter van de IHI.
1 REACTIE
Minimum tarieven verpleeghuizen leggen bodem voor kwaliteit. Wie gelooft dit soort verhalen. Zodra je afstapt van de landelijke (gelijkwaardige) tarieven, dan weet je waar je terecht komt. Blauwe ogen en glimlach gaan het tarievenstelsel verpleeghuizen verpesten. Ik zeg dit, omdat de willekeur van bestuurders, ook van de NZA, tot alles in staat zijn om quasi onder de noemer kwaliteit hun zin door te drukken. Kwaliteit is enerzijds meetbaar en anderzijds is het een beleving. De ene bewoner heeft het uitstekend goed en de ander klaagt over het kan beter. Uniformiteit in tarieven en in verhouding directe kosten en indirecte kosten houden balans in het bekostigingssysteem, ook van verpleeghuizen. Dan wordt heel veel meetbaar!
Minimum tarieven verpleeghuizen leggen bodem voor kwaliteit. Wie gelooft dit soort verhalen. Zodra je afstapt van de landelijke (gelijkwaardige) tarieven, dan weet je waar je terecht komt. Blauwe ogen en glimlach gaan het tarievenstelsel verpleeghuizen verpesten. Ik zeg dit, omdat de willekeur van bestuurders, ook van de NZA, tot alles in staat zijn om quasi onder de noemer kwaliteit hun zin door te drukken. Kwaliteit is enerzijds meetbaar en anderzijds is het een beleving. De ene bewoner heeft het uitstekend goed en de ander klaagt over het kan beter. Uniformiteit in tarieven en in verhouding directe kosten en indirecte kosten houden balans in het bekostigingssysteem, ook van verpleeghuizen. Dan wordt heel veel meetbaar!