“Oogartsen die kiezen voor een oogkliniek buiten het ziekenhuis kunnen niet altijd de integrale zorg leveren”, stelt Imhof. “Ik vind dat een verschraling van de oogheelkunde en een verlies voor het vak en voor de patiënten. Spoedeisende patiënten buiten kantoortijden of patiënten met complicaties kloppen alsnog aan bij specialisten in de ziekenhuizen. Ik vind het ook vervelend dat collega’s concurrenten worden in plaats van samenwerkingspartners. Samenwerking en doorverwijzen worden daardoor steeds minder vanzelfsprekend.”
Kwaliteit oogheelkunde
Volgens de nieuwe hoogleraar blijft de kwaliteit en de breedte van het oogheelkundig vak veel beter gewaarborgd wanneer bedrijfsmatige constructies binnen de muren van het ziekenhuis worden opgezet. In haar oratie stelt Imhof verder dat excelleren in wetenschappelijk onderzoek alleen mogelijk is, wanneer klinische afdelingen en laboratoria samenwerking zoeken. (Zorgvisie – Mark van Dorresteijn)
Lees ook:
Nachtegaal tegen angst in Oogziekenhuis
Oogziekenhuis leert veilig werken van industrie
Oogbus van Oogziekenhuis wint Innovatieprijs
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
Ik vind dat ze een heel goed punt heeft. We worden steeds meer concurrenten in plaats van samenwerkers. In mijn ogen komt dit de kwaliteit uiteindelijk niet ten goede.
Professor Imhoff weet niet waarover ze praat. Zelf heeft ze nog nooit buiten een academische setting gefunctioneerd. Vrijwel alles wat in een regulier ziekenhuis aan oogheelkunde gedaan wordt kan ook in een ZBC. Waar nog bij opgemerkt moet worden dat ook ZBC’s steeds meer 3e lijns zorg geven. Wat betreft de kwaliteit zijn haar opmerkingen helemaal uit de lucht gegrepen. ZBC’s staan veel meer dan welk zieknhuis ook onder de loupe van de inspectie. Wij moeten wel goede kwaliteit leveren, want anders hebben wij geen reden tot bestaan. Sterker nog, waar fouten in academische ziekenhuizen vlot onder de mat geveegd worden komen ze bij ons direct in de publiciteit. Daar zorgen de collega’s in de ziekenhuien wel voor. Dat wij bepaalde complexe ingrepen niet mogen doen en dat we door verzekeraars niet betaald worden om spoedeisende hulp in de lucht te houden behoort tot de normale regelgeving in dit land. Maar wat we wel doen doen we ook zeer goed. Ten slotte werken we nauw samen met ziekenhuizen en bieden daar hoogwaardige oogheelkundige zorg inclusief spoedzorg die daar voorheen niet geboden werd. Het zou prof Imhoff sieren als ze eens echt kennis kwam nemen van de kwaliteit van de geboden zorg. Bij deze is zij uitgenodigd