“Op de verrekening door middel van dbc’s is soms geen peil te trekken”, vat ONVZ-woordvoerder Bart Jochems het probleem samen. “In het ene ziekenhuis moet je voor een knieoperatie alleen naar de kniedokter, in het andere moet je ook nog naar de enkeldokter. Dat tikt lekker aan op de rekening.”

Onverantwoordelijk

“De registratie en administratie is in bijna geen enkel ziekenhuis hetzelfde”, reageert DSW-directeur Chris Oomen. “Dat is ook niet verwonderlijk als je tienduizenden dbc’s hebt.”

Onzuiverheden

“Het is moeilijk om de dbc’s over een komen te scheren”, beaamt woordvoerder Tom Dalinghaus van koepelorganisatie Zorgverzekeraars Nederland (ZN). “Er zitten onzuiverheden in het systeem die verschillen per ziekenhuis.”

A-segment

ZN stuitte vorig jaar al op de enorme variëteit in dbc-declaraties na onderzoek van het eigen onderzoeksbureau Vektis. Volgens Dalinghaus doen de grootste verschillen zich voor in het A-segment. Vooralsnog omvat dit segment 90 procent van het ziekenhuisaanbod. Door de introductie van dbc’s is in dit segment een hybride systeem ontstaan: ziekenhuizen moeten de verrichtingen wel in dbc’s vastleggen, maar ze krijgen betaald in de vorm van een lumpsum. om de oude systematiek op dbc’s te laten aansluiten, die per ziekenhuis verschillen.”

Kunstmatig

Volgens Oomen leidt dit alles tot een kunstmatige rekenexercitie. “Ziekenhuizen berekenen een bedrag dat is gebaseerd op de prijs van de dbc’s aangevuld tot de limiet van het budget met daarop meestal nog een kleine marge. Dat heeft dus niets met kostprijsberekening te maken. Ik denk dat nog steeds geen enkel ziekenhuis bij benadering de kostprijs kan aangeven.”

Bottleneck

“Onze indruk is dat ziekenhuizen hun zaakjes administratief nog steeds niet op orde hebben”, zegt Dalinghaus. “Dat is een belangrijke bottleneck, want daardoor worden belangrijke doelen als transparantie en de benchmarking van kosten niet gehaald.” (ZorgVisie – Philip van de Poel)