Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Preventie voor risicogroepen staat nog in kinderschoenen

Bart Kiers schrijft zowel over cure als care. Zijn aandachtsvelden zijn de ziekenhuizen, medisch specialisten, wijkverpleging en ouderenzorg.
Zorgverzekeraars en gemeenten vinden elkaar nog maar mondjesmaat bij de preventie aan risicogroepen. Het ministerie van VWS wil preventie stimuleren met subsidie en een digitaal loket.
Overgewicht_Springerfachmedien-450.jpg
Foto: Springer Fachmedien DE

Wie gaat er in Nederland over preventie voor risicogroepen? Het gaat om preventie voor mensen die nog geen klacht hebben, maar daar een verhoogd risico op lopen. Bijvoorbeeld jeugdigen met een risico op overgewicht,  mensen met een verhoogd risico op diabetes of vroegsignalering van overbelasting bij mantelzorgers van thuiswonende ouderen met dementie. ‘In de meeste gevallen zijn gemeenten verantwoordelijk’, legt Jeroen Struijs uit, senior-onderzoeker van het RIVM. ‘Maar bij de vertaalslag naar de praktijk ontstaat een grijs gebied wat betreft verantwoordelijkheden van gemeenten en zorgverzekeraars. Een knelpunt is dat de baten van investeringen van gemeenten in deze doelgroepen neerslaan bij zorgverzekeraars. Dan lijkt het redelijk dat zij ook bijdragen in de kosten.’

Grote lokale variatie bij preventie

Het RIVM heeft in opdracht van VWS in kaart gebracht welke lokale initiatieven er zijn om preventie, zorg en welzijn te verbinden. Het RIVM telde er 15 december 2016 72. Dat zijn er 28 meer dan in 2015. Maar 19 initiatieven uit dat jaar zijn ter zielen gegaan. Per saldo zijn er eind 2016 dus 9 initiatieven bijgekomen. Het RIVM constateert dat er een grote variatie is in ontwikkelingsfase. Het ene initiatief loopt al enkele jaren en partijen streven daarbij naar opschaling. Andere projecten zijn net gestart. De initiatieven verschillen ook enorm in de manier waarop ze zijn opgezet. Sommige richten zich specifiek op de bevolking in enkele achterstandswijken, andere op de hele gemeenten of zelfs op een hele regio.

Jeugd, ouderen, sociale minima en ggz-patiënten

Ook verschillen de initiatieven in de doelgroepen waarop ze zich richten. Gemeenten en zorgverzekeraars maken afspraken over ouderen, sociale minima, ggz-patiënten en jeugd. Het gaat bijvoorbeeld om afspraken over langdurige zorg, ondersteuning thuis of casemanagement voor ouderen. Bij sociale minima kan het gaan om gezamenlijke triage voor multi-problematiek. Voor ggz-patiënten maken gemeenten en zorgverzekeraars afspraken over de inzet van praktijkondersteuners huisartsen en een integrale aanpak voor mensen met ernstige psychiatrische aandoeningen. Bij jeugdigen die achttien worden maken ze afspraken over continuïteit van zorg. Bij jeugd onder de achttien gaat het vaak over de aanpak van overgewicht.

Preventie voor risicogroepen

Verder zijn er verschillen in de mate waarin zorgverzekeraars en gemeenten samenwerken. Bij 58 van de 72 initiatieven is er informatie over de betrokkenheid van gemeenten en zorgverzekeraars. Bij 26 van deze 58 zijn de gemeenten en zorgverzekeraars nog niet met elkaar in gesprek of is één van de partijen überhaupt niet betrokken. ‘De projecten hangen nu erg op contextuele zaken, zoals een actieve wethouder. Voor een zorgverzekeraar is het aantal verzekerden in een regio belangrijk of het de moeite loont om te investeren in afspraken met gemeenten.’ Bij slechts 14 van de 72 projecten zijn er echt afspraken gemaakt over preventie voor risicogroepen. ‘Daar hebben verzekeraars en gemeenten elkaar echt gevonden. Ze zijn erin geslaagd afspraken te maken over investeringen en baten. In interviews met betrokkenen blijkt dat beide partijen de meerwaarde van de samenwerking inzien. Het is niet onlogisch om die te stimuleren.’ Het ministerie van VWS wil stimuleren met een digitaal loket voor praktische informatie, een preventieteam voor praktische vragen en een subsidieregeling voor de coördinatiekosten.

1 REACTIE

  1. Het volledig verdwenen zijn van de kennis die is opgebouwd om bij de grootste risicogroep op bijna van alles wat met ons lichaam mis kan gaan, het opgroeiende kind, de basiskwaliteiten van duurzame gezondheid, nl. houding en een energiezuinig en effectief bewegingspatroon maakt deze column tot een weinig verheffend verhaal.
    Inderdaad de Gemeenten hebben deze sleutel tot brede preventie altijd in handen gehad, via het Onderwijs en hun GGD's. Door snel weglekken bij "het volk" van deze kennis rond belang goede houding en soepelheid, toenemende onachtzaamheid bij de geneeskundigen en het Onderwijs en een steeds liberaler, dus niet preventiegericht beleid vanuit Den Haag, zitten we met eindeloos hoge zorgkosten. Dat "zitten"is ook de grootste oorzakelijke factor, waarom kinderen nog nauwelijks aan een gezonde en duurzame opbouw en functie van hun lichaam komen.
    Houding Netwerk Nederland wil de onderliggende geneeskundige kennis ( oorzaak- groeiprocessen- gevolgen) rond houding en gezonde bewegingspatronen terugbrengen.
    Vooral de mogelijkheden om in de eerstelijn tot goed houdingsassesment en goede hersteloefeningen te komen.
    Rugpijn, een sterk verhoogde blessurekans en het krijgen van vroege degeneratieve problemen aan de gewrichten horen met veel steun van overheden voorkomen moeten worden. Het is een kostbaar goed met een goede lichaamshouding volwassen te kunnen worden.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.