Gelukkig zijn er ook nog beleidsmakers die zich niet laten beinvloeden door de schone praatjes van ICT bazen en scenariobedenkers.
Ik zelf zie de scenarios al voor mij waar de consumentenprogramma’s weer het zoveelste geval tonen van clienten die jarenlang achtervolgd zijn door verkeerde diagnoses en/of opmerkinegn in hun dossier. Natuurlijk hebben zij officieel recht om het te bekijken, maar als ze dat al doen, mogen ze het ook wijzigen? Een opgeslagen bericht van “mevrouw A heeft stress klachten die zich uiten in chronische buikklachten” belemmert soms een objectief beeld bij andere zorgverleners die een dergelijke mededeling lezen.
Laat staan het mogelijke toeval dat mevrouw A last zou hebben van een darmperforatie of iets dergelijks ergs.

Politici en ambtenaren maken weer alleen zorgen en geen zorg! Angst is altijd een slechte raadgever, zeker als je op zo’n hoge abstractiegraad blijft oordelen over technologie en toepassing van informatiedragers. Als je dan zo redeloos bang bent voor centrale opslag en dito gebruik van privacy-gevoelige data, laat de patiënt dan zijn eigen e-dossier meedragen! Nee, dat kan natuurlijk ook weer niet, want daar moet de patiënt natuurlijk ook tegen worden beschermd door de politici en ambtenaren. Dus doen we maar alleen onschuldige dingen in het EPD. Blijft het “veilige papier” voor de rest van de data? Net zoals de wereld waar politici en ambtenaren in leven: hun dossiers!