Stichting ZorgRecht vertegenwoordigt een groep niet-gecontracteerde wijkverpleegkundigen. Woordvoerder Joyce de Bruijne: ‘Wij zien bewust af van een contract met de zorgverzekeraar. Wij willen niet worden gedwongen tot een rechtsvorm waar we niet voor hebben gekozen.’

‘Niet eerlijk’

Advocaat Martijn Goedhart van Stichting ZorgRecht vindt dat de zorgverzekeraar net doet alsof niet- gecontracteerde aanbieders moedwillig frauderen. Daarbij zouden de kosten van niet-gecontracteerde zorg ‘de pan uit rijzen’. Het argument van Zilveren Kruis dat de maatregelen nodig zouden zijn om fraude tegen te gaan, vindt de advocaat niet goed onderbouwd. Bovendien is er geen sprake van een eerlijke onderhandelingspositie van kleine zorgaanbieders: zij kunnen slechts tekenen bij het kruisje.

Tijdens de rechtszaak op dinsdagmiddag 7 februari zijn zo’n vijftig wijkverpleegkundigen naar de rechtbank in Utrecht gekomen. Gehuld in passend T-shirt met logo van de Stichting ZorgRecht luisteren zij naar de pleidooien. Lees hier het verslag van de rechtszaak.

Graag klein

Nicoline van Os, commissielid Stichting ZorgRecht, is wijkverpleegkundige in Capelle aan den IJssel. Zij wil haar praktijk Verpleegzorg Nicole graag klein houden. Ze fietst door de wijk, patiënten en huisartsen kennen haar en buurtbewoners kiezen bewust voor haar zorg. ‘Wij zijn maar met z’n tweeën: ik ben zorgverlener en mijn man helpt mee met de financiële administratie. Als ik een contract wil moet ik me aansluiten bij een coöperatie maar dat brengt extra kosten met zich mee.’ Twee van haar drie patiënten van Zilveren Kruis zijn dit jaar vertrokken, als gevolg van de maatregelen. Van Os is niet te spreken over aanpak van de zorgverzekeraar: ‘Zilveren Kruis heeft hen vorig jaar een brief gestuurd waarin zij worden geadviseerd om over te stappen naar een andere zorgaanbieder. Overstappen naar een andere zorgverzekeraar durven mijn cliënten niet omdat ze niet weten wat ze dan krijgen. Het zijn vooral kwetsbare ouderen die al hun hele leven bij dezelfde zorgverzekeraar zitten.’ Veel cliënten zien ook het extra geregel niet zitten of kunnen het helemaal niet. Van Os heeft veel dementerenden onder haar cliënten.

Lees hier de brief van Zilveren Kruis aan patiënten: Bijlage 4 ZKaan cliënten

‘Geen eigen vlees keuren’

Een collega wijkverpleegkundige uit Capelle vertelt dat zij vaak de complexe patiënten overneemt van gecontracteerde aanbieders omdat deze niet meer dan twintig uur zorg per week zouden mogen verlenen. Het gaat dan bijvoorbeeld om mensen die 24 uur zorg nodig hebben. Ook komt het regelmatig voor dat grote gecontracteerde zorgaanbieders het aanbod niet aankunnen en patiënten verwijzen. Het verwijt dat wijkverpleegkundigen hun eigen uren te hoog indiceren, verwerpt zij meteen: ‘Wij hanteren de regel dat een slager zijn eigen vlees niet keurt. Wij huren altijd een aparte indiceerder in.’

Precedentwerking

Mark Lemmens van Overalzorg uit Zuid Limburg en Eindhoven vertelt dat hij al vijf cliënten van Zilveren Kruis heeft geweigerd door de nieuwe maatregelen. Hij is in de positie dat hij dat kan doen omdat hij in een regio werkt waarin Zilveren Kruis nauwelijks marktaandeel heeft. Maar als deze maatregelen mogen van de rechter, vreest hij dat andere zorgverzekeraars volgend jaar het voorbeeld zullen volgen.