Dat stelt hoogleraar Valery Lemmens, hoofd afdeling Onderzoek van Integraal Kankercentrum Nederland. Lemmens aanvaardde een bijzondere leerstoel Kankersurveillance aan het Erasmus MC.

Kwaliteitsmetingen

Het aantal kwaliteitsmetingen van de oncologische zorg in de ziekenhuizen is de afgelopen jaren enorm toegenomen. Maar meer registeren, maakt de kwaliteit niet transparanter, zegt Lemmens: ‘We meten tegenwoordig wel erg veel, maar niet altijd de juiste dingen. Of slechts gedeeltelijk, op een verkeerde manier, steeds anders, of gewoon teveel. Meten is een doel op zich geworden en we vergeten waar het echt om draait.’

Uitkomstindicatoren

Van veel structuur- en procesindicatoren is de invloed op de uitkomst van de behandeling niet aangetoond. Het gebruik van gebruik van op zichzelf staande uitkomstindicatoren geeft veel minder informatie dan combinaties daarvan. En overtuigend wetenschappelijk bewijs voor het verband tussen hoogvolume-ingrepen en overleving is er nauwelijks. Lemmens: ‘Waar het logisch lijkt dat er een verband bestaat tussen kwaliteit en kosteneffectiviteit aan de ene kant en volume aan de andere kant, missen veel volumenormen de nodige wetenschappelijke, of cijfermatige onderbouwing.’

Kankerzorg

Gepersonaliseerde behandeling is op dit moment bijna niet mogelijk. Het blijft volgens Lemmens te veel een kwestie van kansberekening of een patiënt met kanker wel of geen baat zal hebben bij een dure en belastende behandeling. Volgens Lemmens moet de zorg de komende jaren fors investeren in biologische karakterisering van de patiënt, een completer beeld van genmutaties, in combinatie met kenmerken als leeftijd, geslacht, comorbiditeit en performance score: ‘Door effectievere diagnostiek, gekoppeld aan real-life data, zullen minder patiënten een behandeling krijgen met middelen waarvan zij alleen maar de bijwerkingen ervaren.’