De zorgbranche staat op het punt een akkoord te sluiten met drie ministeries om het aantal zzp’ers in de zorg sterk te verminderen. Dit ‘Fiscaal kader zzp zorg’ moet aanstaande januari ingaan. “Hierdoor wordt de inzet van zzp’ers in de zorg zeer beperkt”, aldus een van de betrokken partijen.
Zzp’ers in de zorg zullen vanaf
Na dit bericht is het vervolgens stil, of heb ik iets gemist? Het bericht geeft aan dat er een voornemen is, maar of het er nu daadwerkelijk doorheen is, is mij niet duidelijk. Kan Zorgvisie daar iets over delen? Het heeft nogal wat gevolgen voor zowel ZZP’ers als hun opdrachtgevers.
Ik neem aan dat tot het in een wet staat deze regels alleen gelden voor zorgaanbieders die aangesloten zijn bij 1 van de brancheorganisaties. Dus zorgorganisaties die niet aangesloten zijn bij 1 van deze brancheorganisaties kunnen nog heel 2024 ZZP’ers inzetten zoals ze dat nu ook doen.
Zeker kleine zorgorganisaties zijn afhankelijk van ZZP’ers in de vorm van medische specialisten, zoals artsen en psychiaters, voor een 1 of 2 dagen per week en dat jaar in jaar uit.
Soms is het wel goed om de focus op de juiste plek te houden: voor de zorg is flexibiliteit al lange tijd een issue. Sommige vormen van zorg kunnen absoluut niet zonder die flexibiliteit. Dat is best lastig te organiseren als de wijze van financieren van de zorg op geen enkele wijze daar rekening mee houdt. Een flexibele schil (ziek en piek) is dan gelijk een ballast als die vanuit dienstverband georganiseerd moet worden, terwijl de financiering dat eigenlijk niet mogelijk maakt. Dus waar blijven de afspraken rondom de financiering van de zorg?
Verder is de discussie rondom het fiscaal kader niet per se gericht op het onmogelijk maken van het zelfstandig ondernemerschap, maar gericht op het voorkomen van schijnzelfstandigheid. En dus op het voorkomen van “misbruik”van de mogelijkheid om zelfstandig te werken. Elke wet die zoiets probeert te verbieden zal snel op het Europees recht stuiten.
De vraag is dan ook of een andere werkwijze niet beter aansluit op de grote thema’s. Als er zorgen zijn over de bijdragen van ZZP’ers aan collectieve maatschappelijke voorzieningen, dan zou je dat moeten regelen. Als er zorgen zijn over de pensioenvoorzieningen bij ZZP’ers, dan zou je dat moeten regelen. Als je fiscale vragen hebt over het verdienmodel van ZZP’ers (verdienen ze per uur te weinig) of maken ze ten onrechte gebruik van aftrekposten, dan zou je dat moeten regelen.
De vraagstukken van zelfstandige ondernemers in de zorg (zonder personeel) zijn belangrijke uitdagingen waar de zorg voor staat, maar de zorg wordt er niet beter van als we de mogelijkheid van ZZP in de zorg bij het vuilnis zetten. De idee dat al die ZZP’ers dan vervolgens in loondienst gaan lijkt mij overigens wensdenken.
Helemaal mee eens. Binnen goede kaders moet het inzetten van ZZP’ers mogelijk blijven. Zeker om piek en ziek op te vangen en de vaste bezetting niet teveel te belasten. Nu is er een continue discussie met vaste medewerkers wanneer ze gevraagd worden om op hun vrije dag toch weer beschikbaar te zijn. En terecht. Voor je balans privé-werk kies je voor een bepaald contract of aantal uren om te werken. En de ervaring leert dat ZZP’ers in alle diensten en teams inzetbaar willen zijn. Zo niet, dan niet inzetten.
De Zorgsector bestaat uit diverse zorgbranches en het uitbannen van de laagbetaalde niet-cao zorgprofessionals zal diverse consequenties hebben. Consultants, medisch specialisten en vergelijkbare andere zzp-ers worden hiermee niet getroffen. Dus enerzijds groeiende schaarste aan voormalig laag betaalde zorgmedewerkers en hogere uurtarieven voor resterende zzp-ers (betere verwerking van zelfstandigheid in contracten, in tarieven beter verwerken van eigen ( verzekering) beroepsaansprakelijkheid, arbeidsongeschiktheid, pensioen, belastingen en verzekeringen, eigen adviseurs enz. ). Wie wordt er beter van?