De NVZ vereniging van ziekenhuizen (NVZ) denkt net als de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (RVZ) dat het ziekenhuislandschap de komende jaren gaat veranderen. Maar in de aanbevelingen en conclusies over spoedeisende hulp (SEH-zorg) gaat de raad voorbij aan grote regionale verschillen. Bovendien dicht de RVZ de overheid een te grote rol toe bij de spreiding en concentratie van ziekenhuiszorg, vindt de NVZ.
NVZ initieert spreiding en concentratie
De NVZ wijst erop dat de branche de ontwikkeling naar spreiding en concentratie zelf in gang heeft gezet om de kwaliteit van zorg verder te verbeteren en middelen doelmatiger in te zetten. Ziekenhuizen zijn intensief bezig om samen met andere partijen, zoals verzekeraars, andere zorgaanbieders en vertegenwoordigers van patiëntenorganisaties, invulling te geven aan deze ontwikkeling. Concentratie waar dat moet en spreiding waar dat kan, is daarbij het uitgangspunt van ziekenhuizen. Dit zal onder andere tot gevolg hebben dat “streekziekenhuizen en gezondheidscentra een geïntegreerd zorgaanbod aanbieden met een frontoffice voor de patiënt”, zoals in het RVZ-rapport wordt genoemd.
SEH-zorg is regionaal maatwerk
De NVZ ondersteunt de in het RVZ-rapport vermelde ketengedachte over acute zorg. SEH’s werken al steeds meer samen met huisartsenposten (hap). De NVZ is voorstander van verdergaande samenwerking omdat dit doelmatigheid en kwaliteit oplevert, maar vindt dat geen enkele vorm van samenwerking dwingend moet worden opgelegd. Voor elke regio is de situatie verschillend, stelt de NVZ. De problematiek van het platteland verschilt wezenlijk van die in de grote steden. Het Regionaal Overleg Acute Zorg (ROAZ) kan het beste de vrijheid en de ruimte krijgen om maatwerk te leveren. De overheid moet niets dwingend opleggen, aldus de NVZ in een persbericht.
Geen overheidsbemoeienis met SEH-zorg
De NVZ is het dan ook niet eens met het advies van de raad om de SEH-functie van ziekenhuizen onder de werking van de Wet Bijzondere Medische Verrichtingen (WBMV) te brengen. “Dat is onnodig en niet realistisch. De WBMV gaat uit van verregaande overheidssturing om randvoorwaarden voor bijzondere zorg te garanderen. Binnen de acutezorgketen is de belangrijkste randvoorwaarde al voldoende door de overheid geregeld en wettelijk vastgelegd in het 45-minutenbereikbaarheidscriterium”, stelt de NVZ.
Schippers wil minder SEH’s
Minister Edith Schippers verklaarde in september in een interview met Zorgvisie dat met name grote steden toekunnen met minder SEH’s. “Daar zitten de SEH’s op een kluitje.” Verzekeraars maken voor de sanering van SEH’s een fonds. Daar storten ze 100 miljoen euro in. De NVZ had gerekend op miljarden euro’s. (Zorgvisie – Bart Kiers)
Lees ook:
Schippers vindt concentratie SEH’s geen bezwaar
‘Halveren SEH’s wel degelijk nadelig’
SP leidt verzet tegen sluiting SEH-Zevenaar
Zolang de overheid en zorgverzekeraars blijven hinken op 2 gedachten, marktwerking maar met voortdurend ingrijpen, blijft het hangen en wurgen en strijd in de zorg. Gereguleerde marktwerking impliceert een lange termijn visie. Die ligt er nu. Laat partijen het nu op basis van marginaal ingrijpen en financieel gestuurd, hun eigen lijnen uitzetten . Stimuleer beleid door het zichtbaar maken van best practises. Maar geef of de regie voor een balangrijk deel uit handen of draai de marktwerking terug en richt een nationale gezondheidszorg in waar dienstverbanden de boventoon voeren en planbare zorg hoog reliteitsgehalte krijgt. Inhoudelijk is het een illusie om huisartsen nog meer werk te geven in de ANW zorg als permanent ingegrepen wordt in hun budget en het is ook een illusie om te geloven dat SEH zorg door HAPs kan worden uitgevoerd, zonder de back up van kwalitatief hoogwaardige SEH zorg in de nabijheid. Maak eens echte keuzes en besturen en specialisten zullen daardoor ook nog uit hun schizofrene relatie geraken.
Mis ik toch weer de samenwerking met de gemeente, die door de decentralisatie en zorgplicht aan hun inwoners een steeds belangrijkere rol gaan spelen.
De thuiszorg zou je er ook bij kunnen betrekken maak nu een scheiding tussen high/mediumcare (ziekenhuis ) en lowcare. Betrek marktpartijen bij de financiering en corporaties bij de realisering van het maatschappelijk vastgoed.