Persoonlijk zorgdossier
Opkomst van het persoonlijk zorgdossier
In een persoonlijk gezondheids- of zorgdossier (pgd) kunnen patiënten hun medische gegevens bekijken, bepalen met wie ze die gegevens delen, aanvullende informatie aanleveren en een dagboek bijhouden van klachten. Vooralsnog zijn de medische gegevens voornamelijk in het bezit van de zorginstellingen, maar hier komt snel verandering in. Steeds meer instellingen maken de patiënt ‘baas over de eigen data’. De patiënt/cliënt bepaalt dan zelf wie toegang krijgt tot de gegevens via een zogenoemd ‘opt-in’ systeem. In een persoonlijk zorgdossier verzamelt een persoon zelf al zijn medische gegevens die nu versnipperd bij verschillende artsen liggen: van diagnose tot inentingen en van uitslagen van onderzoeken tot behandelingen. Een pgd wordt ook vaak patiëntportaal genoemd of cliëntendossier.Meer
Patiënten lopen er regelmatig tegenaan dat zorgverleners onvoldoende informatie uitwisselen. Zorgverleners weten soms niet van elkaar welke onderzoeken en behandelingen zijn gedaan, en wat het resultaat daarvan was. Door de behandelend arts toegang te geven tot het persoonlijk zorgdossier beschikt die altijd over de meest complete én actuele informatie, zonder dat de patiënt zijn of haar hele medische verleden opnieuw moet vertellen. De patiënt kan het pgd aanvullen met informatie, zoals een dagboek van klachten, gegevens uit zelfmeetapparatuur (bijvoorbeeld een bloeddrukmeter) of correspondentie met de arts.
Er bestaat (nog) geen allesomvattend, algemeen persoonlijke gezondheidsomgeving die voor iedereen hetzelfde werkt. Zorgaanbieders ontwikkelen wel al persoonlijke gezondheidsomgevingen. Er zijn er dus verschillende op de markt. Om te zorgen dat persoonlijke gezondheidsomgevingen op dezelfde manier gaan werken en veilig informatie kunnen uitwisselen, ontwikkelt Patiëntenfederatie Nederland MedMij: een set aan eisen, standaarden en afspraken waar persoonlijke gezondheidsomgevingen aan moeten voldoen. Producten die straks voldoen aan MedMij kunnen informatie uitwisselen, zijn veilig, voor iedereen betaalbaar en toetsbaar op kwaliteit.
Het verschil tussen een pgd, een ecd en een cliëntenportaal
Ook in een elektronisch cliëntendossier (ecd) en een cliëntenportaal wordt informatie over een cliënt digitaal vastgelegd en gedeeld met zorgverleners en soms ook met de cliënt. Het verschil tussen pgd, ecd en cliëntenportaal is bij wie de controle ligt en voor wie de informatie primair bedoeld is. Bij een persoonlijk zorgdossier heeft de persoon zelf de controle over zijn dossier. Bij een ecd of een cliëntenportaal heeft de zorgaanbieder de controle. En kan de cliënt in meer of mindere mate meekijken.
Een ecd wordt gebruikt in organisaties voor langdurige zorg en is bedoeld om medewerkers te ondersteunen bij hun werk. In een ecd staan de doelen die men met een cliënt wil bereiken, de afgesproken zorg, testuitslagen, diagnose en uiteraard ook gegevens om de geleverde zorg te kunnen factureren en te verantwoorden.
Een cliëntenportaal wordt ook beheerd door de zorgorganisatie, maar is bedoeld om de cliënt en diens naasten te informeren over de zorg. De ontwikkeling van cliëntportalen gaat snel. Steeds meer zorgorganisaties bieden een cliëntenportaal aan.
