Medisch specialisten in het VUmc besparen veel kosten door minder overbodige onderzoeken te laten doen. De kunst is om de besparingen ook om te zetten in harde euro’s.
Artikel bewaren
U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Voor een substantieel deel van de onderzoeken in ziekenhuizen ontbreekt een medische indicatie, is bekend uit internationaal onderzoek. Een belangrijke oorzaak daarvoor is onzekerheid bij de artsen, vertelt Prabath Nanayakkara, hoofd van de sectie acute interne geneeskunde in het VUmc. ‘Dat speelt vooral bij jonge onervaren dokters die niet zeker zijn over een diagnose en voor de zekerheid nog een test laten doen. Daarnaast wordt veel onderzoek routinematig gedaan, omdat de dokter dat gewend is of omdat de patiënt nu eenmaal in het ziekenhuis is.’
Minder overbodige zorg
‘We moeten als dokters doen wat geïndiceerd is en niet doen wat
De kernvraag bij het aanvragen van een onderzoek is niet ‘wat ga je doen?’, maar ‘wat ga je ermee doen?’, namelijk met de uitslag van het onderzoek dat je wil aanvragen. Onderzoeken niet aanvragen wanneer deze vraag niet kan worden beantwoord levert al een duidelijk besparing op. Ik denk trouwens dat de geinterviewde dat ook bedoeld heeft…
Het had natuurlijk allang standaardpraktijk moeten zijn dat bij consulten bij jonge artsen in opleiding er een ervaren arts bij zit. Als dat al niet logisch meer is t.a.v. de kwaliteit van zorg en opleiding, wat is dan nog wel logisch? Het is op zich een goede zaak dat het VUMC de voorstellen van Nanayakkara ziekenhuisbreed implementeert, maar ze hadden allang ‘standard operational procedure’ (SOP) moeten zijn.
Vooruit- c.q. breder kijkend evenwel, is het de zaak dat deze werkwijze op afzienbare termijn SOP wordt in alle ziekenhuizen, en dat hij ook daadwerkelijk ziekenhuisbrede praktijk wordt in het VUMC. Om dat te bewerkstelligen dient voortvarend werk gemaakt te worden van uitkomstfinanciering. Zorgaanbieders krijgen daarin betaald voor de resultaten die ze boeken t.a.v. ziektelastverloop en patiënttevredenheid, niet voor de diagnostische en/of therapeutische verrichtingen die ze doen.
Uiteraard moet daarin betaald worden per (differentiaal)diagnose en gecorrigeerd worden voor patiëntvariabelen zoals individuele ziekte-ernst, leeftijd en relevante leefstijl, maar dat is heel goed mogelijk. Terwijl de administratieve lasten voor de zorgaanbieders zeer beperkt kunnen blijven. Zie voor het hoe en wat https://gezondezorg.org/uitkomstfinanciering en bijbehorende dochterpagina’s.